یک ساعت ویژه

 

مردی دیروقت ‚ خسته از کار به خانه برگشت. 

 دم در پسر پنج ساله اش را دید که در انتظار او بود.

سلام بابا ! 

یک سئوال از شما بپرسم؟

- بله حتمآ. چه سئوالی؟

- بابا ! شما برای هرساعت کار چقدر پول می گیرید؟

مرد با ناراحتی پاسخ داد:  

این به تو ارتباطی ندارد. چرا چنین سئوالی میکنی؟

- فقط میخواهم بدانم.

- اگر باید بدانی ‚ بسیار خوب می گویم : 20 دلار

پسر کوچک در حالی که سرش پائین بود آه کشید.  

بعد به مرد نگاه کرد و گفت :  

میشود 10 دلار به من قرض بدهید ؟

مرد عصبانی شد و گفت :  

اگر دلیلت برای پرسیدن این سئوال ‚  

فقط این بود که پولی برای خریدن یک اسباب بازی مزخرف از من بگیری  

کاملآ در اشتباهی‚  

سریع به اطاقت برگرد و برو فکر کن که چرا اینقدر خودخواه هستی.  

من هر روز سخت کار می کنم و برای چنین رفتارهای کودکانه وقت ندارم.

پسر کوچک‚  

آرام به اتاقش رفت و در را بست.

مرد نشست و باز هم عصبانی تر شد:  

چطور به خودش اجازه می دهد فقط برای گرفتن پول از من چنین سئوالاتی کند؟

بعد از حدود یک ساعت مرد آرام تر شد 

و فکر کرد که شاید با پسر کوچکش خیلی تند و خشن رفتار کرده است.  

شاید واقعآ چیزی بوده که او برای خریدنش به 10 دلار نیاز داشته است. 

 به خصوص اینکه خیلی کم پیش می آمد پسرک از پدرش درخواست پول کند.

مرد به سمت اتاق پسر رفت و در را باز کرد.

- خوابی پسرم ؟

- نه پدر ، بیدارم.

- من فکر کردم شاید با تو خشن رفتار کرده ام. 

امروز کارم سخت و طولانی بود و همه ناراحتی هایم را سر تو خالی کردم.  

بیا این 10 دلاری که خواسته بودی.

پسر کوچولو نشست‚  

خندید و فریاد زد :  

متشکرم بابا ! 

 بعد دستش را زیر بالشش برد 

 و از آن زیر چند اسکناس مچاله شده در آورد.

مرد وقتی دید پسر کوچولو خودش هم پول داشته ‚ 

 دوباره عصبانی شد و با ناراحتی گفت : 

 با این که خودت پول داشتی ‚ چرا دوباره درخواست پول کردی؟

پسر کوچولو پاسخ داد:  

برای اینکه پولم کافی نبود‚  

ولی من حالا 20 دلار دارم. 

آیا می توانم یک ساعت از کار شما را بخرم تا فردا زودتر به خانه بیایید؟ 

 من شام خوردن با شما را خیلی دوست دارم ...

انتظار

 

دیر زمانی است 

که مهر یگانه گلی را به خانه دلم مهمان کرده ام 

به گمانم اگر هر شب آبش دهم گلم را زودتر خواهم دید 

زیبای من دیگر به اندازه کافی سرد شده است 

که بگوییم فصل روییدن گل نرگس آمده ؛  

کمتر از گرمای صفا و صمیمیت ها می توان خبر گرفت 

خورشید چشمانم ... 

تا کی از پس گذشتن هر ابری دلم برای دیدنت بلرزد 

آرام جانم ... 

 جان بی قرار من سپیده دمان در عطش شنیدن یک علیک بر سلامم  می سوزد 

 

دلنشین بود اگر صوت حزینی مناجات گونه برایم زمزمه می کرد 

و مرا به بالا بلایی گرفتار می آورد 

مشامم عطر نرگس می خواهد 

ای کاش باران ببارد ...